صحبت از مرگ موس به خاطر ظهور فناوری‌های ارتباط دوسویه کاربر و دستگاه، صفحه نمایش‌های لمسی، تشخیص حالت چهره و واکنش سیستم به آن و... در حالی مطرح می‌شود که موس 40 ساله شده و برخی خیلی هم به مرگ آن اعتقادی ندارند.
موس در سال 1968 توسط فردی به نام «داگلاس سی.انگلبرت» و گروهش به دنیای کامپیوتر وارد شد.
افرادی که موضوع بازنشستگی این ابزار را عنوان می‌کنند، می‌گویند دنیا و طبیعت دستگاهها تغییر کرده است. از نظر آنها ارتباط دوسویه و لمسی و پیشرفتش، میخی است بر تابوت موس. وقتی فرد با لمس دستگاه یا صفحه نمایش می‌تواند دستورهایش را منتقل کند و جواب بگیرد، دیگر موس کاربرد چندانی ندارد. یا وقتی دستگاهها می‌توانند حالت چهره کاربر را تشخیص داده و اطاعت امر کنند، یا این که کاربر با گذاشتن یک شبه کلاه خاص بر سرش، کافی است به چیزی فکر کند تا دستگاه، ذهنش را بخواند؛ آن وقت کلیک روی دکمه‌های موس شاید مفهومی نداشته باشد. می‌گوییم شاید، چون برخی، به خصوص تولیدکنندگان موس، معتقدند بحث مرگ این ابزار یک تصور صرف است و چنین چیزی اتفاق نمی‌افتد.
اولین موس
یکی از شرکت‌هایی که در تولید و ساخت موس معروف است، همین تازگی‌ها یک میلیاردمین موس کارخانه‌اش را به بازار فرستاد.
همه این مسئله را حرکت و رویدادی مهم در تاریخ کامپیوتر و موس می‌دانند، حتی آنهایی که از مرگش، خبر می‌دهند.
از دیگر دلیل‌های مرثیه‌خوان‌های موس، می‌توان به حضور روزافزون لپ‌تاپ‌ها و نوت‌بوک‌ها اشاره کرد. این دستگاه ها از «پدلمسی» استفاده می‌کنند و بفهمی نفهمی دارند جای کامپیوترهای روی میزی را هم می‌گیرند.دستگاه‌های پخش و انجام بازی هم که به صفحه‌های لمسی رو آورده‌اند.
انواع موس
می‌گویند تغییر و پیشرفت فناوری، کامپیوتر را فقط از کامپیوتر بودن به بخشی از ساختمان خانه بودن، تبدیل کرده است و روزی می‌رسد که صفحه نمایش کامپیوتر در دیوارخانه‌ها جاسازی شود. فکر نکن دور از ذهن است اگر به دستگاهها و ابزارهای 30 سال پیش نگاهی بیندازی و با امروزی‌ها مقایسه‌شان کنی، می‌بینی که این اتفاق دور از ذهن نیست.
کارشناسان می‌گویند وقتی چنین اتفاقی بیفتد، داشتن موس و نشستن در فاصله دور امکان‌پذیر و منطقی نیست و این پیشرفت‌ها دلیل دیگری برای خداحافظی موس است.
مخالفان هم می‌گویند با توجه به شکاف دیجیتالی، یعنی فاصله بین کشورها در دسترسی و استفاده از فناوری، دلیل دیگری بر ادامه زندگی این ابزار و حتی محبوبیت بیشتر آن است.
آنها می‌گویند جمعیت دنیا بالای پنج میلیارد است و در حال حاضر یک میلیارد نفر به اینترنت دسترسی دارند. آمیختن فناوری، آموزش و اطلاعات با هم و حضورشان در منطقه‌های
در حال توسعه یا توسعه نیافته، فضای حضور موس را بیشتر می‌کند، نه امکان خداحافظی‌اش را!
